Mijn Moeder, zo goed.
Of je nu dochter of moeder bent,
De relatie blijft een wonder dat is een ieder bekend.
Moeder en dochter voor altijd verenigd en bij elkaar,
Er is altijd wel een moment van een blik en niets is raar.
Maar goed kleine meisjes worden groot,
En denken het wel eens beter te weten,
Kijken de moeder aan en geven zo de aanstoot,
Om maar te zeggen: ik ben volwassen en wil met je "meten".
Volwassen en ouder worden is voor beide geen makkelijke weg,
En als het dan echt eens niet meezit, is het soms pech.
Bij elkaar uithuilen is dan een mogelijkheid,
Maar is er dan nog steeds altijd de tijd.
Zoek ook bij de volwassenheid een levenspartner voor een nieuwe richting,
Geluk en zaligheid geven dan in het volwassen zijn een andere verlichting.
Gun elkaar die groei,
En zeg tegen jezelf: kijk ik bloei.
Dat genot en vrij gevoel mag een ieder beleven,
En zou je nooit en te nimmer voor iemand op moeten geven.
Delen kun je dat wel, rustig aan overdenk het snel,
Er zijn maar schaarse momenten dat dat kan, en neem het er dan van.
Mijn Moeder, zo goed,
Dat heeft ze zoveel: gevoel en goede moed.
Altijd al gehad al was het nog zo zwaar,
Maar moeder, ik vorm nu ook een paar.
Hard werken elke dag,
Maar dat geeft niet dat hoort en dat mag!
Jouw steun, begrip maar het meest nog jouw vertrouwen en liefde heb ik nodig,
Daar jouw leven niet langs een rozen paadje gaat is dat soms lastig.
Ik begrijp dat wel maar gun me tijd,
Ik ben gewoon niet meer die kleine meid.
Liefs je dochter.