Als k jou nooit moest verliezen,
dan zou k niet weten wat te kiezen,
leven of dood,
water of brood.
Moest k jou ooit laten gaan,
dan houdt m'n leven op met bestaan.
Daarom pak k je altijd zo stevig vast,
niet met 2 vingertjes zoals bij een kwast.
K hou je steeds dicht bij mij,
want jij maakt me toch steeds Oooo zo blij.
Moest t gaan vriezen en
worden m'n handjes blauw van de kou,
dan denk k steeds aan die warme zon,
die k wou da k ze bij me hebben kon.
Maar gelukkig heb k haar niet,
wie gaat me anders troosten
als k iets heb zoals verdriet.
Je bent m'n hemel, zo zacht gekleurd blauw,
t enige dat k je wil vertellen is
dat k van je hou.
Zoals voor dit wolkje de zon is, zo ben jij zo voor mij, stralend en eeuwig brandend ...