ik draag een masker van een vrolijke meid
maar waarom raak ik die dan in mijn uppie kwijt?
wat geweest is, is geestelijk nog niet voor bij
't blijft smeulen ergens diep in mij.
ik stop 't weg in een stoffig doosje in mijn hoofd
en het komt er niet meer uit heb ik mij beloofd
maar eens komt er een tijd
dan raak ik al die stoffige doosjes kwijt
de smeulende inhoud blijft dan nog even
waardoor ik er soms even niet meer wil leven
het komt inene allemaal tegelijk naar benee
en het brengt dan zo'n pijn met zich mee
het liefst gooi ik ze weg
en zou ik ook doen wat ik zeg
maar geestelijk kan ik dat niet
maar door mijn masker is er niemand die dat ooit ziet....
8 maart 2003