Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Gelaagde Tijden
Het leven speelt de klok
En tijd geeft niet thuis
Raakt het spoor niet bijster
Speelt in trance haar gesuis
Als een handdruk het teken
Van de stroomversnelling
Fel rennend door de aderen
Proef ik smeltende opwelling
De tijd speelt geen onschuld
En verlangt geen samenzijn
Mijn stem als weerspiegeling
Zoete echo in gelaagde wijn
De seizoenen wisselen af
En brengen ons niet bijeen
Vermengt het diep verlangen
De tijd in boude bruikleen
Reacties op dit gedicht
viv vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
viv
Gecontroleerd door:
Frummel
Gepubliceerd op:
16 maart 2003
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Liefde]