Donkere wolken omsingelen de schuur
Als metalen soldaatjes op een rij
Kwade bewakers der stenen
Spijkeren zich rotsvast in zwarte aarde
Hard beton lijkt te verzachten
Rode rozen worden zwart
Besmet na de eerste zonnige dagen
Kleuren lichte wanden duister
Onder de balderen groeit het mos
Vangt zwart in vredig groen
Alsof het de duisternis,
Onder uitstralende dekens dekken wil
Dat wacht in vredige stilte
Verborgen achter spiegelend glas
Dat vijandigheid buitensluit
Doch haar duisternis rammelt