Een dichter met dyslexie.
T'is maar dat je het weet.
De woorden zo prachtig mooi omschreven.
Dat wat je te lezen krijgt van een analfabeet.
De kunsten van een invalide.
Het is fantastisch atletisch, geeft goede raad.
Hetgene wat een mens (normaal gesproken) leert
in vijftien zware jaren.
Mensen met vreselijke hoogdunk van zichzelf zijn nu
wel uitgepraat.
De muziek van een dove.
De ritme, melodie, de noten, prachtige muziek.
Niemand kon dit zo laten klinken, die klanken.
De dove luistert niet meer naar de ongesproken kritiek.