Als jij er niet bent valt
alle beweging weg uit de dagen.
Het spoorschrijven in natte autowegen,
waar bomen deinen en het wachten
langs de kant een oversteken weifelt.
Het sukkelen in een fietsdrafje
over zandpaden, die vertraging
waarmaken.
Het voetstoots een boswandeling beginnen,
waar kraaien uit de bladeren opscharrelen
en triest zijn.
Het stil liggend dood zijn.
Liefde in stilstand
onmeetbaar geworden,
onleefbaar in dood.
margot: | Woensdag, april 02, 2003 23:38 |
bijzonder mooi!!!!!!! liefs,margot |
|
Erna Muermans: | Woensdag, april 02, 2003 23:16 |
mijnheer wat een mooie beeldspraak en ik bedoel met mijnheer een heel grote mijnheer in de poezie-wereld dit lees ik graag Erna |
|
MayadeBij: | Woensdag, april 02, 2003 20:30 |
U riep? Nahaha, 1 gutsend trekspoor zeker? wrrrrang.... | |
lani: | Woensdag, april 02, 2003 18:11 |
van begin tot eind een parel!!!! staande ovatie! x-x-x |
|
Sheena: | Woensdag, april 02, 2003 17:10 |
spoorschrijven in natte autowegen, potverdikke, das een juweel van klank en woorden die nog zowat nazindert op het lezersoog ! Sheen |
|
Auteur: Theo van de Wetering | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 02 april 2003 | ||
Thema's: |