In mijn gedachten loop ik op het strand. De wonden verzachten door het zachte zand.
Ik denk aan het verleden terwijl ik door het zand loop. Ik ben diep weggegleden door mijn verdriet en wanhoop.
De zon schijnt op mijn lichaam zo heerlijk en zo warm. Ik voel me niet meer eenzaam door die geborgen warme arm.
Ik denk dan aan het heden en hoe het verder moet gaan. Verdriet door het verleden maar alle moed om in 't heden te staan.
Zo zal ik nu verder lopen op het pad van mijn leven. Ik kan alleen op beter hopen en het leven mij weer liefde zal geven.
- Alice Luchies -
Alice Luchies: | Zaterdag, april 05, 2003 22:29 |
Hai Muka, Chips...hier word ik even stil van hoor, wat lief van je om dat te schrijven en het doet me zo goed om dat te lezen...BEDANKT !!! Ik heb nog veel meer gedichten die ik nog in moet sturen enne...ik hoop dat je die ook leuk zal gaan vinden..;-) Liefs, Alice. |
|
Muka: | Zaterdag, april 05, 2003 10:36 |
Al jou gedichten zijn zo mooi, zo wonderlijk. Je bent een echte proffesional in gedichten en ik hoop er nog veel meer van jou te mogen meegenieten! _.-'°Muka°'-._ |
|
Auteur: Alice Luchies | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2003 | ||
Thema's: |