De hemelsblauwe engel huilde,
zilveren tranen over parelwitte wangen,
keek verbittert naar de wereld,
zwevend tot een nieuw bestaan,
maakte met haar tranen kringen,
in de machtig grote korenvelden,
die de wereld strekte,
tot een eenzaam bestaan,
Ze huilde dikke gouden tranen,
maakte kraters met hels vuur,
draaide rondes tot een tornato,
tekende groeven zo diep in het land,
en verdween eenzaam verlaten,
tot een handje stof.
eddy daemen: | Maandag, april 14, 2003 21:50 |
zeer mooi stilte valt nu... | |
tim balthazar: | Maandag, april 14, 2003 21:48 |
prachtig groetjes |
|
Truike: | Maandag, april 14, 2003 20:45 |
amaai heel aangrijpend | |
Auteur: Evi | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2003 | ||
Thema's: |