Foto’s van een ver verleden
Ik snuffel in de schoenendoos met beelden van mijn leven
Zie glanzende gezichten staan en mijmer dan weer even
Glijd langzaam weg in verleden tijd en denk wat is geweest
De geur van papier en verledentijd, wat mis ik nu het meest
Met beelden in mijn hand loop ik door mijn verleden
Totdat ze langzaam oplossen, versmelten met het heden
Ik wandel door een vervreemd stad die toch de mijne is
Tastend door donkere stegen op zoek naar wat ik mis
De blijde tijd, mijn jeugd, elk feest, steeds zie ik weer een lach
Waarom mis ik toch ieder beeld van elke sombere dag
Mijn stad leeft enkel met gezichten vol van vrolijkheid
Maar in de donkere straten weet ik een andere tijd
Die zijn alleen niet vastgelegd op glimmend cellofaan
Maar vormen met de foto’s mijn huidige bestaan
Ze leveren het fundament van mijn glanzend mooie stad
En geven zo een totaal beeld van het leven dat ik had