De trap kraakt onwennig onder mijn voeten,
de tijd is daar, al wat ik en zij aan leven hebben
uitgestald op het grote bed, avonturenbed
jeugdig van de eerste zorg en liefde
vol van vertrouwen dat weer verdween
zakdoeken met ween om probleem
bergen en nu kiezels.
Langzaam met de regen op haar wang getekend
de trap kraakt onwennig onder haar voeten.
De telefoon gaat
maar ik wil niet gestoord worden
ik haat gestoord worden
ik ben egoïstisch in mijn eigen wereld
en wil die droom niet onderbreken
ik ben geborgen in mijn eigen veiligheid
Ja ik kom je opzoeken.
Je pijn verzachten,
maar niet nu.
Niet nu mijn zorgen
zichzelf bevestigen,
niet nu het huis door ruzie
gebroken naast de spiegel hangt,
niet nu mijn hart ver van haar, verlangt.
Ja, verlangen dat is wat me recht houdt
eindeloos verlangen, verlangen naar haar
woorden die me zachtjes tillen
die me heffen
verlichten als een warme zucht die pluizig dons
als teer zaad de lucht doorzweeft.
Verlangen naar haar lippen die me lentefris
van zachte regen warm beroeren.
Vervoer me liefste
weg van hier
weg van de spiegel die gebroken naast het huis
of was het huis dat brak naast…
verdomme … vaar me over mijn tranen!
artemis: | Woensdag, april 23, 2003 15:07 |
prachtig... | |
Caroline Maas: | Woensdag, april 23, 2003 12:08 |
Wauw, ik ben diep onder de indruk. Dit heb je werkelijk waar schitterend verwoord! Heb er haast geen woorden voor... De heftigheid, het intense verlangen spreekt er helemaal uit. Net als pijn en verdriet... Pareltje van een gedicht. Liefs, Caroline |
|
lani: | Woensdag, april 23, 2003 04:34 |
... dit is gewoonweg - dit is - dit is echt - awel joor , ik kom niet uit mijn woorden... "prachtig!" x-x-x |
|
Roxette: | Woensdag, april 23, 2003 01:34 |
Intens verlangen....terwijl realiteit aandacht vraagt....en even niet krijgt...want.... Stille pracht... Liefs Rox |
|
pramodah: | Woensdag, april 23, 2003 00:06 |
Met dank aan sheen die mij opmerkzaam maakte op dit prachtstukje want ik had het niet gezien (tijdgebrek) Het is wondermooi....om stil van te worden |
|
Rep: | Dinsdag, april 22, 2003 23:22 |
WOW, dat is even een moment van stilte beroering en genot. Voor het gevoel dat je presenteert en ook de diepgang erin. Sjappo! En een dikke smakkert van Rep |
|
blommeke: | Dinsdag, april 22, 2003 23:19 |
Joooooooor!!! ben er stil van, wat een schoonheid aan woorden, petje af, liefs Blom |
|
Sheena: | Dinsdag, april 22, 2003 23:08 |
kanonne ... nu schoffel je abrupt mijn staart onder me vandaan en val ik plat op me snufferd ... sjeeeeezus .. de mooiste die je ooit geschreven hebt ... Sheen |
|
Auteur: Joris Daelemans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 april 2003 | ||
Thema's: |