Hoe pijn het ook doet
Voor jou was het goed
Nu heb je geen pijn meer
Maar voor de nabestaande doet het nog wel zeer
Al jarenlang heb je tegen deze ziekte gestreden
maar gelukkig ben je in alle rust overleden
Voor je kinderen was dit niet zo fijn
Want hun konden niet meer bij hun mama zijn
Dit gedicht is voor me tante ze is vannacht overleden!
En nu vraag ik me af wie of wat we zijn
Waarom gaat de een dood en heeft een ander pijn?
wordt er iemand geboren dan is de ander alweer heen
Dat heet in mijn ogen zoiets als gemeen
maar wat kan je er aan doen je weet niet wie het doet
Is het een god? zijn het aliens? of is er geen verklaring voor
Waarom gaan de mensen gewoon met het leven door
Kunnen we niet even stil staan met de tijd
Zodat je even de wereld vermijd
Zodat je even kan nadenken over wat je heb meegemaakt
Zodat je niet de kluts kwijt raakt
Maar het kan niet, zo is het echte leven niet
Dat is alleen maar een fantasie die je in films ziet
bestaat er nou werkelijk iemand die ons lot beslist
lopen we straks allemaal in een val is het leven een soort list
Waarom krijgen we nooit ergens antwoord op?
Misschien is het leven wel een grote mop
Maar het antwoord krijgen we nooit te weten
Wat is nou het zin van het leven?