Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
herrinneringen
weer een nieuwe dag
weer die herinneringen
dezelfde beelden die ik gister ook zag
ik moet de last alleen dragen
dat is mijn eigen schuld
ik durf niet om hulp te vragen
ik heb mensen gebeld
fijn met ze gepraat
maar heb mijn “ noodkreet” niet gemeld
nu ben ik alleen
de angst slaat toe
ik versteen…..
durf me niet meer te bewegen
ik kijk uit het raam
en zie de regen
wat mijn stemming niet beter maakt
ik voel me angstig
al weet ik dat God over me waakt
zelfs nu ik me voor Hem heb afgesloten
Hij blijft bij me
God zal me niet verstoten
ik moet mijn hart opnieuw geven
Jezus opnieuw binnen laten
dan kan ik weer leven
maar het lukt me niet
ik kan het niet alleen
er is niemand die me ziet
*maria*
Over dit gedicht
Auteur:
*maria*
Gecontroleerd door:
Firebolt
Gepubliceerd op:
19 mei 2003
Thema's:
[Angst]
[Geloof]
[Eenzaamheid]