Zo had ik je nog niet ontmoet,
zo wit, zo breekbaar uitgespreid:
een bloem van sneeuw die zich neer-
vlijt op bladeren, in najaarslicht.
Ik heb je lief om dat gezicht
maar haat het geuren van
de tijd, die elk woord maakt
tot een eeuwig onvoltooid gedicht.
waterval: | Zaterdag, mei 24, 2003 23:28 |
prachtig....!! | |
Diablo: | Zaterdag, mei 24, 2003 21:34 |
Zo nog 1 graag! ;) | |
lani: | Zaterdag, mei 24, 2003 18:50 |
dit is poëzie! x-x-x |
|
margot: | Zaterdag, mei 24, 2003 17:50 |
helder als kristal...knap!!! liefs,margot |
|
MayadeBij: | Zaterdag, mei 24, 2003 14:58 |
Lord have Mercy; haha; wat 1 pracht! (en waarrrrr blijft dat zijden servet om het zout uit te wissen?) | |
Jacobs Ivan: | Zaterdag, mei 24, 2003 11:50 |
prachtig !! | |
PeterdB: | Zaterdag, mei 24, 2003 01:24 |
Knap geschreven | |
Auteur: Theo van de Wetering | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 24 mei 2003 | ||
Thema's: |