Parijse Metro
Ik zit alleen met mijn leeg glas
Mijn vier muren achtervolgen me doorheen mijn verleden
Ik zat op een parijse trein en liep door londense regen
En jij wachtte daar op me,zwemmend in excuses
Ik herinner me dat ik zocht naar de juiste woorden
Ik hoopte dat je van gedacht zou veranderen
Ik herinner me een jonge vrouw die naast me zat
Ze sliep vredig
rijdend met de metro
Je droeg een wit kleedje en lachte terwijl je mijn hand vastnam
Je was mijn engel
We spraken vloeiend over parijse wintertijden
Minuten gingen voorbij met oppervlakkige woorden
Jaren zijn vervlogen en nog steeds voel ik de pijn
Ik zie je voor me terwijl je geleidelijkaan vervaagt en van me wegglipt
Ik herinner me je laatste brief
'Ik zal voor altijd van je houden'vulde mijn ogen
Ik herinner me een avond toen we langs de Seine wandelden
Rijdend met de metro
Ik zit alleen met mijn gebroken glas
Mijn vier muren achtervolgen me doorheen mijn verleden
Ik zat op een parijse trein en liep door londense regen
En jij wachtte daar op me,zwemmend in excuses
Sorry
Ik herinner me dat ik zocht naar de juiste woorden
Ik hoopte dat je van gedacht zou veranderen
Ik herinner me een jonge vrouw die naast me zat
Ze sliep vredig
Rijdend met de metro