thuis....
ik kom thuis
ren de trap op
sluit de kamer
op slot....
tijdens het draajen
van de sleutel
glijd er een druppel
langs mijn wang
hier kan het
hier mag het
alleen hier,
want
anders komen de vragen weer
keer op keer
die fukking vragen,
steeds meer!!
hier kan ik even ontsnappen
met muziek in mijn oren
gevoelens die zich uiten
want, ben ik buiten
beginnen de vragen weer
waarom kijk je zo sip,
waarom ben je niet vrolijk?
wat zou ik moeten antwoorden
het zelfde als nu?
steeds maar weer
neej er is nix, heus niet
want,
jij bent toch de enige
die het ziet...
maar goed,
jij bent er niet
nee, en trouwens
zou jij er raad op weten?
Nee...
dit is de enige plek,
waar ik huilend kan staan
waar de tranen mogen en zullen gaan....