Ego et Poesis
Wat bezielt men zich om boeken of bundels aan te schaffen
Als proza en poëzie in hun huis leeft
Het is een kerst van nog niet vergeven woorden
een echte verjaardagspartij, zonder kaarsen, een taart
of gasten aan tafel
ik ben het feestvarken
het zonnetje in huis
het hele jaar door.
Aan mijn veldbed hangen vele familienamen,
moderne families met eigen gewoonten
culturen, die het land inaugureren
en mij vervolgens de verslonden religie
toe smijten als slingers.
Omhelzingen, beklemmend of begerig
gelijk een groot belegger in poëzie
ontbijt, lunch en dineer ik
in elke pagina die ik schrijf
ik trek mijn broek omlaag
als ik door ode en ode wil
ik trek aan mijn haar om te herrijzen
nauwlettend dat de ideeën die tegen het venster botsen
zich in mijn lichaam ophopen
ik adem met mijn oren
mijn zweet is poëzie als ik mijn benen spreid
wanneer urine mijn schoenen bevochtigt, terwijl ik nies
de stoelen maken mijn anthologie
de handdoeken binden mijn katernen
de mieren vertalen in hun taal
wat uit mijn mond komt
papier en pen worden
verstrikt in spinnenwebben
de grond zorgt voor het ondertekenen
van elke inktvlek en oogpunt gemorst en levend
morgen zal ik mijn naam vragen
in elke stad in elke haven
en in elk district dat mij kan laven
morgen zal ik met woorden pleinen en paleizen bouwen
morgen zal ik afspreken met alle werkwoorden
en een poëziebundel…
net aangeschaft.
Poëzie en Ik
Como ocurrírse comprar libros de versos
si tenemos poesía y proza en casa
Es una navidad de palabras no regaladas aún
un verdadero cumpleaños sin velas y sin torta
sin invitados a la mesa
Yo soy el festejado
el importante todos los días del año
Desde mi catre cuelgan apellidos,
familias modernas con costumbres propias
culturas que la tierra inaugura
y me entregan a pedazos
religiones como serpentinas
Como accionista mayoritario de la poesía
desayuno, almuerzo y ceno
en cada página que escribo
me bajo los pantalones
si deseo entre oda y oda
me tiro el pelo resucitándome
procurando que las ideas reboten en las ventanas
y se amontonen en mi cuerpo
Respiro poemas por las orejas
mi sudor es poesía cuando abro las piernas
cuando orino y mojo mis zapatos, cuando estornudo
Las sillas hicieron mi antología
las toallas encuadernaron mi obra
las hormigas tradujeron a su lengua
lo que salía de mi boca
las arañas enredaron papel y pluma
el suelo se preocupó de autografiar cada mancha
cada punta de ojo derramada y viva
Mañana preguntaré mi nombre en las ciudades
en los muelles, en las poblaciones
mañana recorreré mercados
y edificios a medio terminar
mañana me citaré con todos los verbos
y con un libro de versos
recién comprado.