Ik wilde alles opgeven
het deed teveel pijn en ik wilde niet meer
ik stond trillend met het mes in mijn handen
Tot jij op kwam dagen in mijn leven
Alles veranderde door jou
ik leerde om van iemand te houden
je hield me staande
Ik wist dat je me nooit zou laten staan in de kou
Tot dat weekendje weg
ik kwam allerlei dingen te weten
die mijn geest allesbehalve aan kon
Ik dacht dat alles goed kwam als ik mn armen om je leg
Niet alles is weg te stoppen en op te lossen
het is alweer maanden geleden maar het doet nog zeer
de vraag waarom blijft spelen en het antwoord weet je niet
Is er dan niemand die me van deze pijn kan verlossen?
Ik hou nog steeds van je, en het gaat met pieken en dalen
ik wil je ook niet kwijt, maar ik wil gelukkig zijn
ik wil deze pijn niet meer voelen
Ik wil gewoon dat mn ogen weer een keer kunnen stralen!
Er is niemand die me hierin kan helpen
het is mijn pijn en mijn gevoel hierbij
ik ben degene die het zo kwetsend opvatte
En jij hebt uit alle macht geprobeert deze pijn te stelpen
Waarom had je niet genoeg aan mij?
ik voel de haat weer zitten
ik voel me zo minderwaardig
Als ik niet genoeg ben, waarom sta je dan niet aan haar zij?
Je zegt dat het verleden tijd is
en je ook niet weet waarom je die gedachten had
maar snap je dan niet wat het mij voor gevoel geeft?
Soms doet het echt te veel pijn, en het is dat ik je anders mis
Ik hou teveel van je, en ik mis je teveel
als ik dat niet deed, zou ik dan nog bij je zijn?
we hebben zoveel meegemaakt
Maar onze relatie houdt altijd stand, in ieder geval voor een deel
Ik denk dat ik moet accepteren dat het zo moest zijn
ik verdien dit blijkbaar en moet er maar mee leven
misschien stel ik me ook wel aan, en maak ik het erger
Maar het enige wat ik vraag is..verlos me van deze pijn!