Pan fluit een love-song
Verbale vingers
tasten een brein af
virtuele vrienden
ontmoeten elkaar
vreemde gedachten
dit voelt vertrouwd
Voorzichtig vademen
toenadering toestaan
gescheiden gedachten
één geest
Ineens!
de hemel scheurt open
de hel breekt los
uit prisma's flitsen regenbogen
vulkanen barsten uit
de zee kookt,
mijn bloed ook.
Antarctica smelt
de evenaar bevriest
vertwijfeling slaat toe
mijn hart slaat over
Mijn leven een puinhoop
chaos overheerst
de aarde vernielt zich
onderhuidse contracties
schaal van Richter: ontoereikend
epicentrum: mijn zonnevlecht
Pan fluit een love-song
Diana plukt bloemen
Eros en Amor gaan erg driest te keer
grenzen bestaan niet
stuwdammen barsten
de zonnevloed buldert
op volle kracht
iets in mij breekt
ik ga hier aan kapot
dit geeft en dit vreet energie
tegen deze natuurkracht
ben ik niet bestand
langzaam
maar zeker
herstelt de balans
tussen hartstocht en denken
voelen en weten gaan weer
hand in hand
En dan
is er vrede
speelt ook het verstand weer
keek ik te diep in de caleidoscoop?
Ontwaakt uit een trance
weer bij machte mezelf te zijn
3 juni 2003