verwachtte kind gaf goede hoop
doch zijn leven nam geen loop
Door ongekende wildernis verdwaalde
willen dat het zich nooit herhaalde
Was hij lief,zacht en mooi
hij kwam en ging als sneeuw en dooi
Verbeten verdriet verwerkte zij alleen
wat zij had meegemaakt verstond geen één
Dierbaarst is hij in haar eenzaam hart
voor anderen begrijpen is soms heel hard
Want hoe zij zich voelt op die momenten
zomer,herfst,winter en nog vele lenten
Wanneer haar geest is troebel en slecht
komen haar waarden en gevoelens boven , heel echt
Zal zij zijn dood ooit aanvaarden?
foto's,doopsuiker en alles bewaarden
Ruzie,gedachten ,herinnering en een ijstraan
ondanks alles zal ik haar bijstaan
Nu nog kan zij het niet aan
Mijn liefste schat , laat hem gaan