weg zijn dromen op een dag. gegaan,
in één seconde, en leegte blijft maar duren.
je kan hollen wat je wil, doch straten blijven
even blank van regen en je gedachten
lekken. druppeldromen vallen weer,
maar hun smaak lijkt wel verloren
als je langs je lippen likt. als mijn mond
de wolkjes hapt, waarop je zweeft.
daar sta je dan. realiteit plenst voor je
ogen, geen valscherm dat tegenhoudt.
dat je jezelf verliest, en wat je wilde.
wat je wil, is de kop boven water
jezelf weer voelen zweven, wat je wil
is Leven. en hollen voor de regen.