1
Als je naakt bent
maar niet meer in de moeder,
als je het pluche van de beer pluist
tot hij kaal is ben je
een adam die namen moet geven,
eenlettergreepwoorden.
Als alles een naam heeft tot en met
eva, waar het hart vol van is,
moet je nog bespreken
het spraakmakend werkwoord
in verwarring verbogen
tot gezijnd en gebent.
Als je tenslotte begrijpt:
ben, was, geweest;
de taal is opengebroken,
ga je het weten:
alfa is zullen
omega is moeten
en zou je weer willen
nergens naar talen,
van syllabe tot klank
terug tot de moeder
de lijn binnenhalen
2
Als je gekleed bent
dus oud wordt,
de avond gaat zitten
op de rand van het venster,
haakt je hart naar woorden
om een groet uit te spreken:
mijn avond, het moge je wel gaan.
Dan: je handen beheersen
te slecht de gebaren
het hart ligt niet meer
zo best op de tong.
Dan: de avondklokken
beheersen je uitgaan
En blijft nog slechts over
schraal kijken naar buiten waar
van de 1 2 3 huizen,
die staan te vergaan van de regen
een deur wat onwennig zich opent
om een mens uit te laten.
| Sylvia Schrijen: | Zaterdag, november 08, 2003 02:26 |
| Het tweede gedicht is aandoenlijk. Schrijf '123' beter voluit, ook beter binnen die regel. | |
| wijnand.: | Vrijdag, juli 11, 2003 14:28 |
| pure poetische klasse knap neergezet en heel goed te begrijpen waar het over gaat |
|
| charly: | Vrijdag, juli 11, 2003 13:15 |
| Nooit gedacht zo'n zuivere poëzie op deze site te lezen. 't Kon zo uit de dichtbundels van meesters op m'n rek komen. Pure klasse dus, Theo. |
|
| free: | Vrijdag, juli 11, 2003 10:21 |
| prachtig theo.... ik heb weinig toe te voegen aan wat erna zei soms loopt het leven heel anders dan je dacht ondanks alles wat je weet en geleerd hebt en is er het verlangen terug te keren naar de bron...mama herkenbaar theo eenzaamheid is een killer als je niet oppast liefs free |
|
| Erna Muermans: | Vrijdag, juli 11, 2003 09:19 |
| Theo... ik weet niet of ik het helemaal begrijp de klanken zijn prachten en de woorden ook de strofen vooral het tweede raken zeer en de eerste twee zinnen vind ik prachtig... als je naakt bent maar niet meer in de moeder de eerste confrontatie van scheiden... eenzaam,bloot in nieuwe wereld..geboren is van het begin sterven...pijn en dan die twee laatste zinnen een deur zich onwennig opent om een mens buiten te laten... | |
| Auteur: Theo van de Wetering | ||
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||