Als de rozen water geven
Staan ze dan niet helemaal alleen?
Zullen ze dan niet verdrogen?
En zullen ze dan niet vergaan?
Over heuvels en dalen
Staat een vlag vol trots
Op een top
En nee, niet dagen lang
Maar nu al jaren
En het is nu over
Ruimte en tijd
Ze winnen allebei
Een witte roos
De muziek kraakt als in vroegere tijden
Gedachten vloeien weg in alle rust
Eens lag ik in de zon
Die nu is gezonken achter een heuvel
Om zijn werk elders te doen
Voorzichtig zijn in je eigen huis
Gaan slapen beneden vleugels
Dromen in de leegte
Een zwaan die liefde brengt
Alles komt weer terug
De muziek speelt met mijn oren
Laat maar
Oordeel niet over iets dat komen gaat
Laat vrij wat niet van jou is
Vecht tegen je wil
Dou maar eens helemaal niet
VERGEET WIE JE WAS
EN DENK AAN BEGINNEN
Wat als de wereld niet meer droomt van mij?
Wat als ik droom van de wereld?
Nog nooit een berg gezien, alleen een top
Als ik wil kijken is er mist
Een die de wolken mist
En wat als je doet wat je niet weet
Als alles een droom is
Wat als de mist je naar jezelf doet kijken?
Wat als je geen woorden meer hebt?
En wat als alles duidelijk is?
De top van de heuvel is zo dichtbij
Toch ga ik niet
Nog niet
Wat als ik ga voelen?
Wat als ik het durf?
Wacht maar op je volgende vraag
Niets geeft meer
Dan niets
Niets vraagt meer
Dan vragen
Niets mooier
Dan mooi
En als het stopt
Wacht dan nog even
Niets wacht meer
Dan wachten
En vraag niet om mooier
Want niets vraagt meer
Dan schoonheid
Vorm met gevoel
De richting wat voor jou is
VERGEET JEZELF MAAR
DENK AAN BEGINNEN
Ik ben meer dan jij wilt zien
Soms is het meer dan te weinig
En meestal draai ik dingen om
Naar wat ze waren
Om een nieuw verleden te schrijven
In een spinsel van feiten
Zit de waarheid altijd gevangen
Misschien is dat een excuus
Om niet te zeggen wat is
Jij hebt me gevangen
Maar als ik kan zien wat was
Dan heb ik ook al bevrijding gezien
En dan heb ik ook al gezien dat het mijn verleden was
die deze toekomst had uitgetekent
Om het vervolgens zelf in te kleuren
Waarom je zorgen maken over de ander
Als wie je aantrekt toch op jouw ontwikkeling ligt?
Schrijven is geen beroep maar een hobby
Door te schrijven leer je dat je het in jezelf moet vangen
Het goud van en arm land is de lotus
Soms willen mensen om je heen dat je nog slaapt
Om zelf niet wakker te worden
In een wereld die ik ken
Wil ik niet dat ik zie
Dat het onze wereld is
En dat dit cliche zichzelf vernietigt
En wacht tot de oorsprong niet meer wordt nagejaagd
En ik luister nog steeds naar liedjes van missen
Ik wil niet oud worden om dan pas de waarheid te ontdekken
GEDACHTEN EN GEVOELENS ZONDER VORM
NIET MEER LOPEN OVER WATER MAAR OP STRAAT
Lees het dagboek van een ander maar als hij het je geeft
Open het maar
Soms is het gek om dingen van jezelf te lezen
Om te leren dat je een schrijver bent
Om te vormen wat geen vorm heeft
En als je een goede schrijver bent
Schrijf je zonder vorm
Omdat je dat gegeven hebt
Hoe kun je jezelf voorbereiden op iets dat in de toekomst is?
Dat kun je niet
Je kan het alleen maar over je heen laten komen
Herhaal het afgelopen lied
Luister nog een keer
En hoor hetzelfde
En geniet ervan
Zeg dan gedag aan alles wat nieuw is.
En je weet pas wat liefde is als je het kan zien in het oog van een duivel.