Ik ben een K.O.P.P.-kind
en het kan me niet schelen wat de buitenwereld daarvan vind
Kind van Ouder met Psychische Problemen
en daarom haat ik mijn moeder, dat kan ik toch niet menen?
Begrip voor mijn zus, vader en ik is het enige wat ik wens
maar, wie zou er om ons geven? ' Geen mens '
De buitenwereld denkt enkel aan mijn moeder want zij heeft
een psychisch probleem
en wie er onder lijdt kan nergens heen
Elke dag verwijten naar je hoofd en ruzie
leefde ik maar in een perfect gezin
ah,... wat een illusie
Minderwaardigheidsgevoelens is het enige wat mijn moeder
me kan geven
en hopen naar liefde ... daar kan ik enkel naar streven
Voor de buitenwereld zijn we een leuk gezin
tot ik over onze problemen begin
Ik ben niet beschaamd op K.O.P.P.-kind te zeggen
daar moet iedereen zich maar bij neerleggen
Mama kan de druk van kinderen niet aan
en verloor zo haar perfecte baan
Dit is een stuk levenservaring die ik ben aan het beleven
en nooit aan mijn kinderen zal meegeven
Kijken in de toekomst kan ik niet
enkel hopen dat mijn kinderen later nooit moet zeggen:
" IK BEN K.O.P.P.- kind "