Dit is voor mijn neef Joël. 17 jaar.

Voor ik geboren werd,
Toen we elkaar nog niet kenden,
Waren we voor elkaar totaal onbekenden.

Toen je 4 was werd ik geboren,
En jaren later, rond mijn 10de levensjaar.
Was ik daar, ik mogt komen slapen,
Niemand kon me toen ongelukkig maken.

Maar spijtig door je handicap,
Was je mama soms een echte kat,
Toen was er wel veel heibel.

Toch… samen waren we sterk,
We konden lachen, praten en vooral … plezier maken!
Gewoon … alsof je niks had.

Doch, 3 jaar later,
Begint het me echt te raken.
Je zit in een home,
De staat zijn je ouders.

Toch moet je echt waar,
Blijven onthouden,
Ik zal altijd van je houden!

I MISS YOU!