druppels vallen naar beneden
in gedachten verzonken
niets kan me nog schelen
duizend vragen in mijn hoofd
antwoorden vind ik niet
mijn hoofd zal barsten
vol verdriet
mijn hart zal breken
huilend kijk ik uit het raam
voor me uit staren
in gedachten verzonken
ik wil dood
puberale neigingen
dikke tranen over mijn wangen
dingen die ik niet begrijp
de dood, een verlangen?
ik ben niet bang om weg te gaan
want dan slaap ik zacht
maar dan zal ik jou moeten laten staan
het is gebroken mijn hart
in duizend stukjes
ik begrijp mezelf niet
vragen in mijn hoofd
ik vol verdriet
ik begrijp mezelf niet
ik ken mezelf niet
tranen vloeien uit mijn ogen
dikke drupels vallen uit de lucht
stukje voor stukje
vraag voor vraag
een hart dat gaat breken
ik ben bang
bang van mezelf
hoe kan ik mezelf zijn
ik hou teveel van jou
ik verlies mezelf
verlies mezelf aan jou