Mijn hart stond stil
toen ik hoorde die harde gil
van mijn toen zesjarige zoon
Door merg en been
ging het door mij heen
toen hij
bezeten van de pijn
op zijn knietjes
achter de bar verdween...
Een ketel hete koffie
gezet voor honderd man
vloog door de lucht en kwam
over zijn achterlijfje heen
Zijn kleertjes in zijn lijf gebrand
lieve god, was is hier aan de hand
Mijn kind,mijn kind
is vreselijk verbrand...
In ijltempo naar het hospitaal
daar heeft hij vijf weken gelegen
de baden die hij kreeg
daar kon echt niemand tegen
een huidtransplantatie
volgde
het waren zijn achterbenen
nog nooit, nee nooit
heb ik zo om dit kind van mij
zo vrees'lijk moeten wenen...
daisy devries: | Zondag, maart 21, 2004 16:28 |
Kvind it naar voor jou!!! En kan heus wel begrijpen wat voor een verdriet dit gedaan heeft! Je eigen kind zoveel pijn zien hebben... Dat is niet normaal! Ik ben zelf geen moeder :-) maar ik heb een moeder, die heel veel om mij geeft en als ik maar een ooh zo een klein dingetje heb dan staat ze al langs me om me te helpen:-) xxx ...sterkte... |
|
jolanda vonk: | Dinsdag, september 09, 2003 22:54 |
Kan de pijn voelen en het verdriet wat een moeder dan kan hebben. Jolanda | |
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 september 2003 | ||
Thema's: |