Zachtjes sluimert wanhoop
door de poorten van het hart
Een woekerende hebzucht
jaagt het angstig op de vlucht
Gedreven vernielzuchtig
met behulp van zwarte haat
wordt al het goede weer vernield
wordt het hart nogmaals ontzield
Een smeulend hoopje bloedrood as
zijn de resten van de jacht
Doel bereikt, al maar voor even
want vruchtbaar as doet nogmaals leven
-Hoe vaak het hart ook wordt gebroken
Het vuur wordt altijd weer ontstoken-
Biebel: | Woensdag, september 24, 2003 15:45 |
opnieuw geraakt in het diepste van mezelf elk weten gekraakt een voelen geboren door die paar beelden door jou uitverkoren... |
|
Stompie: | Woensdag, september 24, 2003 12:04 |
Dit zijn drie gedichten in één tekst. Stof voor nieuw. Prachtige beginregels. Hoopvol besluit. Mooi! |
|
chloe de bruyn: | Woensdag, september 24, 2003 10:43 |
Teveel gebroken harten lopen er nog rond ,mooi hoor,patty | |
vinkje: | Woensdag, september 24, 2003 10:34 |
Wow....ben sprakeloos. Ik voel het gewoon. Liefs! |
|
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 24 september 2003 | ||
Thema's: |