Vive la république
Le petit prince Filip
Die nooit patatten schilde
En naast zijn schoenen liep
Vond toch wat hij wilde
Het ding heette Mathilde
Hij is met haar getrouwd
Heeft zwaar geïnvesteerd
Een zandkasteel gebouwd
Was op een avond stout
En heeft het geprobeerd
Was niet op zijn gemak
Toen plots haar water brak
Hij zei 'het is een vrouwtje'
Zijn kop hing aan een touwtje
Als hij het land toesprak
Sorry dat ik schater...
En kijk..., nog even later
Toen kwam er nog een zoon
Hij zat net als zijn vader
Met pampers op een troon
Filip, mijn beste vriend
Je hebt dit niet verdiend
Straks maakt het je nog ziek
Beëindig die komedie
Ik ken maar één remedie
Albert..., geef ons de republiek !