Zachtjes beweegt het rubber van mijn banden
over de geasfalteerde dijk, ik proef de sfeer
zie dezelfde mist als jij, door een betraande waas
vlak voor de bocht, voelt het stuur krampachtige handen
Een emotioneel moment op de plaats van het jaarlijks herdenken
je gedichten bevestigt op de nog altijd zichtbare verkoolde plekken
punaises doorboren het één-duizend-en-vijfennegentig dagen oude zwart
veredel de plek met bloemen en fakkels, de herdenking van start
Net als voorgaande jaren aanschouw ik het decor van een magische nacht
de intense afwezigheid van geluid gunt mij het luisteren naar woorden
dezelfde als ieder jaar, dezelfde die we tijdens het begraven hoorden
“Riders on the Storm” brengt me terug naar je sterven onverwacht
Beseffend opnieuw van de pijn van mijn grootste verlies
waarom werd jij gehaald, waarom jij, waarom moest jij nou gaan
de inhoud van je hart gevuld met zoveel liefde, zonder jou voortaan
ik beloof je Paul, mijn vechten in dit leven, opgeven is niet waarvoor ik kies
Remco den Hartog
29 september 2003
“Deze nacht
ga ik opnieuw
herdenken
nooit zul jij
uit mijn gedachten
wenken”
vinkje: | Dinsdag, september 30, 2003 11:01 |
Ben er stil van. Mooi. Liefs! | |
Janny Hoogendam: | Dinsdag, september 30, 2003 10:19 |
Net zo indringend mooi als de eerste | |
Auteur: Remco den Hartog | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 30 september 2003 | ||
Thema's: |