Vrienden willen we wel zijn...
Maar toch doet deze vriendschap pijn..
We kunnen elkaar niet goed begrijpen...
Willen ook niet echt uit elkanders leven verdwijnen..
Harde woorden steeds van mijn kant weer..
Ik weet het doet je zeer.......
Maar ook ik voel steeds de pijn..
Omdat je niet echt met mij wilt zijn...
Ik ben zo'n gevoelige vrouw...
Denk teveel aan jou...
Ik krijg je niet uit mijn hoofd..
Heb een gevoel alsof ik ben verdoofd...
Wilde dan dat ik toveren kon...
Dan scheen nu voor mij de zon...
Want dan was jij nu bij mij...
En ik voelde me lekker en blij.........
Wie weet in het leven hier na...
komen we voor altijd bij elkaar !!!!