Een zoon
Ik weet dat jou gevoelens
Je tegen spreken op dit moment
Sommige zullen dat zien
Zeker iemand die jou een beetje kent
Zeg nu niet gelijk
Zij zal het nooit zien
Want ik weet wel anders
Dit is niet wat ze verdient
Je voelt je zo onzeker
Over hoe je leven gaat
En vind dat jou moeder
Hierin steken vallen laat
Maar ik weet dat ze haar best doet
Voor oudste kind, haar zoon
Die al op weg is een man te worden
Zoiets is echt heel gewoon
Weet je, de taak die je hebt als ouder
Valt echt niet altijd mee
Je probeert het zo goed mogelijk te doen
En kijkt gelaten en gedwee
Naar hoe je kinderen groeien
Naar hun vreugde en verdriet
Want al lijkt het niet echt zo
Ik weet dat je moeder het wel ziet
Samen moeten jullie leren
Om er mee om te gaan
Allebei eens te spreken
En elkaar leren te verstaan
Zeg eens eerlijk tegen elkaar
Wat of je eigenlijk voelt
En probeer eens uit te leggen
Wat of je soms bedoelt
Als er een stukje begrip komt
Het leren verwoorden van wat er is
Dat weet ik dat het goed komt
En voel je niet langer jouw gemis
Zij is jouw eigen lieve moeder
Heeft jouw gedragen onder haar hart
Maar om gevoelens te benoemen
Valt niet mee en hierdoor raken jullie soms verward
Het is echt niet zo moeilijk
Als je het maar oprecht probeert
Dan weet ik echt heel zeker
Jullie hebben beiden iets heel moois geleerd
Stefan Lievers: | Donderdag, oktober 02, 2003 12:04 |
Wat kan je hier nou op zeggen? Behalve dat het een schitterend gedicht is e dat het waarschijnlijk ook waar is en dat ik bloos tot achter m'n oren omdat ik weer een gedichtje heb gekregen vanuit dat grote gouden hart. Ik onthou het, probeer het misschien zelfs wel. Maar vergeten zal ik al deze lieve dingen nooit. De liefde van mijn enige echte (2e) moeder Love you Stefan |
|
Auteur: Goverdina | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 02 oktober 2003 | ||
Thema's: |