Ben nergens meer bang voor,
laat me maar langzaam verzwakken.
Heb al zo lang naar adem moeten snakken.
Dit is het eind mischien maar pas het begin
van de pyn vanbinnen in.
Heb geen medelyden nodig ,helpen doet het niet.
Laat me maar alleen met myn verdriet.
Je kan me laten lachen ja soms maak je me bly,
maar wat ik nu voel gaat nooit meer voorby.
Onlangs gesneden onder het mes,
deed het niet expres.
Ik moest kunnen afreageren van alles,
gewoon van myn rotte leven.
Verschiet maar niet als ik zeg:
(de dood is naby), voor my geen lange levensweg.