Op een maandag was wat we hadden ineens voorbij.
De dinsdag erop verliet je met al je spullen mij.
De eerste nacht zonder jou was een eeuwigheid.
Ook al ken ik vanaf toen geen enkel spijt.
De daarop volgende dagen was voor mij een echte hel.
Waarom trokken we niet eerder aan de bel?
Onze tijd is dan nu echt gekomen, liefde is voorbij.
In plaats van spijt voel jij je kennelijk nu vrij.
Vliegen op vleugels, die tijd is nu vergeten.
De afstand nu zo zonder jou is niet langer te meten.
Jij knipte me vleugels, beƫindigde mijn vluchten.
En hier, en nu kan je me niet langer luchtten.
Adieu mijn liefde.