de lust is uit balans
lijdend aan het ondergewicht
zijn de keuzes voorgeschoteld
met een geniepig gezicht
en een mond die voort blijft roepen
dringt de doodsgeur tot me door.
twee lippen die ademsnakkend praten
maar geen enkel luisterend oor
keuzes wegen zwaarder
dan mijn gedachtegang kon opbrengen
vermoeiend duw ik voort
naar dat wat zich het leven noemt
en datgeen me niet meer stoort
waar mijn vrees naar toe deinst..