mijn liefde voor jou , het is allemaal zo raar.
Ik kan niet van je houden ik ken je amper en jij woont helemaal daar.
De afstand zal altijd tussen ons staan.
Ookal zou het wat tussen ons worden het zal niet lang goed gaan.
Maar waarom denk ik dan aan jou dagen lang.
Waarom is het dan jij waar ik naar verlang.
Dit gevoel zo fijn maar doet toch ook veel verdriet.
Ik spreek je alleen via de computer en je zien gaat niet.
Elke dag zit ik te dagdromen.
Zal de dag dat ik je egt zal gaan zien ooit komen.
De dingen die jij zegt hebben me zo geraakt.
Maar weer doet het me zeer.
Tis steeds het zelfde elke keer weer.
Ik mis je wanneer ik je niet heb gesproken.
Zoveel dingen lopen door me hoofd te spoken.
Ik ben blij maar voel tegelijker tijd zoveel verdriet.
Maar ondanks dat hou ik heel veel van je vergeet dat niet.