*zucht*
lang geleden al weer
dat je voor ’t laatst
hier was, bij mij
thuis, op mijn kamer
lang geleden al weer
dat ik je voor ’t laatst
gezien had, vandaag
weer eens een keer
lang geleden al weer
dat we dit gedeeld
hadden, net als nu
samen liggen op 1 bed
lang geleden al weer
dat ik voor ’t laatst
zo gesproken had
met jou, over alles
lang geleden al weer
dat ik me zorgen uitsprak
over jou en andere zaken
die er even niet toedoen
ja
het is lang geleden
en ik mis je al weer
ontzettend, en je bent
nog maar net weg
weg uit mijn bereik
waar ik je niet meer
aanraken kan, uit
mijn oog verdwenen
tja
jouw ogen, die was
ik zeker niet vergeten
helder en bezorgd
leken ze vaak te zijn
en jouw stem, was ik
zeker nog niet vergeten
met de woorden die
je uitgesproken had
en als in een droom
kwamen ze weer
tot leven, leken zich
weer naar mij te keren
god, wat was ik
gelukkig, toen je zei
dat je me ook miste
en nog erg ook
wat was ik blij toen
je weer je verhalen
wilde vertellen in de
stiltes, die we deelden
ja
mijn wangen zijn nog
steeds rood van blijheid,
omdat je gekomen bent,
omdat je bij me wou zijn
ik glimlach nog steeds
om je verhalen, je grapjes
en het gevoel van even
samen zijn, is nog niet weg
toch zal het weer lang
duren, voordat ik je opnieuw
zie, pas over 4 weken
en dan nog misschien
ach, ik heb je foto’s, je
mail, je stem en ogen in
gedachten bij me, nee
ik ben je nog niet kwijt
gelukkig