Story of my life
Ik ben benieuwt wat er later van mij word.
Ik snij m'n hele leven aan gort.
Ik kan er niks aan doen.
Alles wat ik wou was een zoen.
Hetgeen wat ik niet kreeg was genegenheid.
voor m'n leven is het nu de eindtijd.
Ik wou dat je iets voor me over had.
Dan had m'n pols nu geen gat.
Ja, ik doe het weer.
Keer op keer worden de littekens telkens meer.
In schaamte zal ik moeten leven.
Want de littekens blijven aan m'n huid kleven.
Het is m'n eigen stomme fout.
Maar ermee stoppen doe ik voor geen goud.
Oorlam: | Dinsdag, januari 06, 2004 23:25 |
heeee, grote aai, |
|
onzeker persoon: | Dinsdag, januari 06, 2004 21:16 |
je weet al wat ik van dit egdicht vind, mah sgatm hij blijft mooi, heel veel kusjessssss | |
sweety538: | Dinsdag, januari 06, 2004 19:14 |
ik kan me voorstellen dat je misschien niet kunt stoppen (of wilt stoppen, kan ook). Maar wat als je in de zomer met je korte shirtje straks rondloopt en mensen vragen hoe je aan die littekens komt? Ik weet niet of je er problemen mee hebt om dan eerlijk te moeten zijn of steeds smoesjes verzinnen, maar ik vond het echt een vervelende ervaring en wat schiet je er uiteindelijk mee op? Maar het is moeilijk, (ik weet het). In ieder geval heel erg veel sterkte... liefs |
|
Auteur: Mark Anema | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2004 | ||
Thema's: |