Er zijn duizenden gedachten,
die ik met niemand delen kan...
Zo ontzettend veel woorden,
Die ik niet durf te zeggen, want ik ben bang,
dat mensen naar mij zullen kijken,
alsof ik iemand anders ben..
Dat ze me gaan verafschuwen,
en dat iemand net doet alsof ie me niet kent.
Als ik een keer mijn hart kon luchten,
tegen iemand die bij me zou blijven staan.
Die niet zou vluchten voor mijn woorden,
en niet ineens weg zou gaan.
Maar ik kan het gewoon niet zeggen,
dit raak ik echt nooit kwijt.
Want ook al deed ik et 1 keertje,
ik blijf zitten met de spijt.