ONZEKERHEID
Als de zon
ophoud met schijnen
en me hart bevriest
waar moet ik dan
staan en gaan?
Hopeloos zoeken
in het niets en bang
zijn voor het leven
bang zijn voor de dood
wat moet ik?
Gedachtes die draaien
om alles en niets
waarde en waardeloos
onzekerheid dat is geen
grond om op te staan...
13-01-04.
little-witch: | Dinsdag, december 04, 2007 20:42 |
super mooi geschreven, ik begrijp het. maar zet je overheen. laat de onzekerheid niet je leven bepalen! little witch |
|
MayadeBij: | Dinsdag, januari 13, 2004 22:37 |
Klopt. Stukje rennen dan maar =;)}}) | |
laartje: | Dinsdag, januari 13, 2004 21:36 |
We leren lopen door te vallen. Als reactie op deze valbeweging maken we een pas. We leren er van xx Lara |
|
secret girl: | Dinsdag, januari 13, 2004 21:34 |
alles gaat met vallen en opstaan maar de aanhouder winT mooi gedicht! liefs |
|
~Classique~: | Dinsdag, januari 13, 2004 20:53 |
die ;o)x ook ;-)) de lieverd! want ja lieve Hadassah, wankelen vallen en weer staan... je kan het, je hebt nooit anders geleerd... vallen en opstaan word je groot van of was het dat niet wat er altijd gezegd werd? je kan het wel meidje ik geloof in je! liefs, Marina |
|
Quo Vadis?: | Dinsdag, januari 13, 2004 20:26 |
grondigheid Er ligt een grond onder mijn voeten; plaagt mij, en laat mij niet staan. Ik zou zo graag weer op haar staan, maar zij geeft mij weinig grond om te liggen. Haar bevende aard, laat mij wankelen, maar met mijn grondigheid zal ik weer op haar staan. *knipoogie* ;o)x |
|
Auteur: hadassah | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2004 | ||
Thema's: |