Zonder jou heb ik geen zin meer in het leven.
Ik had je nog zoveel liefde kunnen geven.
We hadden samen nog zoveel kunnen beleven.
Maar jij hebt me opgegeven.
Ik zit er nog steeds mee.
Ik ben dan wel kwaad.
Waarom werd het nix meer tussen ons twee?
Heeft m'n liefde dan nergens voor gebaat?
M'n woede gaat gepaard met liefde voor jou
Ik kan het je wel vergeven.
Ik zal wel moeten want ik blijf je voor altijd trouw.
Jij zal altijd in m'n hoofd blijven zweven.
Ook als ik een vriendin krijg.
Zelfs dan denk ik er nog dagelijks aan.
Maar ik doe niet waarnaar ik neig.
Kortom m'n liefde voor jou zal altijd bestaan.
Iedereen zegt dat ik niet zo afhankelijk moet zijn.
Dat ik weer op eigen voeten moet gaan staan.
Maar zonder jou doet dat gewoon zoveel pijn.
Ik kan jou lieve gezicht egt niet weerstaan.
Ik wil je wel vergeten.
En doorgaan met m'n leven.
Maar ik ben gewoon bezeten.
Ik heb jou ooit m'n hart gegeven.
Je mag hem houden.
Want we komen ooit nog bij elkaar.
Dan zal ik je zeker beter onderhouden.
Vergeet me niet, voor jou ben ik altijd beschikbaar.
Elizabethh: | Woensdag, februari 11, 2004 22:19 |
Liefde is Ziels verwarrend, liefde is een bliksen... Soms laat je liefde alleen achter...zonder dat ze je uit legt waarom... Maar je mag hoop nooit opgeven, want als de ware is, geloof me de andere deel van je hart, komt naar je toe... Want liefde kan je niet winnen, liefde kan je niet dwingen...van liefde kan je alleen maar houden...en hoop nooit opgeven... Liefs Elizabeth |
|
Auteur: Mark Anema | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2004 | ||
Thema's: |