Bang voor de nacht
bang voor wat me wacht
Ik zit in een diepe donkere put
en vraag me af : wat heeft het voor nut ?
Terwijl ik me ergens aan probeer vast te grijpen
hoop ik dat iemand me zal begrijpen
de wanden zijn glibberig en glad
er is alleen een slingerend pad
het leven schiet als een flits voorbij
en ik denk bij mezelf : eindelijk vrij !
Het wordt steeds donkerder, er is geen lichtpuntje meer te zien
en ik tel uit angst tot tien
maar ik blijf maar vallen en vallen
en tegen de bodem aanknallen
en eens totaal aan stukken
gaan handen aan mijn lichaam rukken
wat overblijft is pijn
om wat had kunnen zijn