Ik zie je nog, die eerste dag.
Ik zie het nog, hoe ik je zag.
Zo eenzaam, zo kwetsbaar en zo moe.
Daarom kwam ik naar je toe.
'T werd liefde op het eerste gezicht.
Dat zag ik in je ogen, die op mij waren gericht.
waren steeds op ontgoochelingen gestuit.
De hoop op geluk, stond erin te lezen.
Ik heb je dat geluk willen geven.
Je nam het aan, met grote gulzigheid.
Maar geen moment had ik spijt.
want ondanks alle gevaren.
Had je zo'n liefde nog nooit ervaren.
We besloten dus bijeen te blijven.
Verklaren onze liefde in, smsjes,
mailtjes en in brieven schrijven.
We zouden eeuwig van elkaar houden.
Zouden zelfs met elkaar trouwen.
Maar uit is ons sprookje van weleer.
En dat al voor; de hoeveelste keer ??