1 GEBEURTENIS, 1 PERSOON…
ik wil iets vertellen,
ik moet iets kwijt.
Ik heb het te lang voor me gehouden,
Te lang verzwegen,
Daarvan heb ik spijt.
Ik heb er zolang mee geworsteld,
Zolang, dat ik heb geprobeerd zelfmoord te plegen.
Dat ik mezelf haatte en iedereen om me heen.
En dat allemaal door 1 gebeurtenis door 1 persoon.
Dat mijn hart veranderde in een nutteloos, koud stuk steen.
Dat mijn positieve gouden hartje was doorboord,
En mijn gevoelens vermoord.
Ja dat allemaal door,
1 gebeurtenis, door 1 persoon.
Dat ik mezelf afsloot van de rest,
Van alles en iedereen.
Dat ik elke dag was gestrest,
En wenste dat ik van deze wereld verdween.
1 gebeurtenis, 1 persoon,
heeft er voor gezorgd dat ik niets anders meer kon dan huilen,
en steeds weer viel in mijn zelf gegraven kuilen.
1 gebeurtenis, 1 persoon is de oorzaak van al mijn nachtmerries.
En hoe vaak ik ook douchte,
Door hem voelde ik me eng en door hem voelde ik me vies.
Door die ene gebeurtenis, door die ene persoon.
Dat mijn mooie leven veranderde in een kille hel,
En met tranen in mijn ogen zei ik mijn zelfrespect en zelfvertrouwen noodgedwongen vaarwel.
Maar langzaam komt het weer terug,
En dat vieze gevoel verdwijnt.
Ik haat niet iedereen meer,
En mijn hartje doet ook al minder zeer.
1 gebeurtenis, 1 persoon,
heeft mij uiteindelijk sterker gemaakt,
en mij geleerd niet iedereen zo snel te vertrouwen.
De wonden zijn nu wel geheeld maar,
De littekens die blijven.
Het blijven herinneringen,
Herinneringen aan…
Die ene gebeurtenis, aan die ene persoon.