Je hebt krassen in mijn hart getekend.
Het voelt alsof ik aan jou ben geketend.
Ik wil huilen van pijn en schreeuwen van verdriet,
omdat mijn geest mijn lichaam verliet.
Ik schreeuwde om liefde en schreeuwde van pijn
mama waarom was je er niet toen ik bij jou wou zijn.
Het voelt alsof iedereen verder gaat en ik stil blijf staan.
Het is allemaal te zwaar ik wil gewoon weggaan.
Dromen vol angst, dromen met verdriet,
er is gewoon niemand die het ziet.
Jij leeft je leven en die van mij
laat me toch los laat me eens vrij.