Winters oud
Winters oud,
Ik kijk naar buiten,
Het is koud,
Het sneeuwt.
Het landschap bibbert, de kou zit in haar lijf.
De aarde rilt, overal oorlog,
Ik zit in de trein en kijk,
Het sneeuwt, een witte deken over de knopjes leven,
Wat de aarde beschermt tegen 't beven.
Ik stap uit en kijk,
Het sneeuwt, het is koud,
Het is maart. En ik. Ik voel me zo oud.
Kijk naar buiten, een deken grijs/wit. Oud.
Reacties op dit gedicht
| de nifter: | Woensdag, maart 10, 2004 09:20 |
| ja. van buiten hoef je het op het moment niet te hebben... | |
Over dit gedicht
| Auteur: laartjem | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||