Waarom kan ik je niet laten gaan?
Terwijl we mekaar zoveel hebben aangedaan,
Vertel me, wat is de reden waarom het zo is gegaan,
Vertel me nu, ik blijf hier niet eeuwig staan.
Altijd maar hoop blijven houden,
Dat we mekaar weer volledig vertrouwen.
Dat het weer zo wordt als vroeger..
Waar is die persoon, waarop ik altijd kon bouwen?
Waar ik alles mee kon delen.
Waar ik me nooit mee zou kunnen vervelen,
Neej het gaat niet meer,
We hebben aleen maar ruzie,
Keer op keer.
Zoveel problemen en verdriet,
Je kropt het altijd op,
En deelt het niet.
Je weet dat ik me hart en ziel voor je zou geven,
Zelfs me eigen leven.
Je wist dat je me kon vertrouwen,
En toch deed je dat dan niet?
Anders waren we er wel uitgekomen,
Toch hoor achteraf steeds meer problemen,
En zie ik een ruzie al weer aankomen....
En dat was ook zo want nu is alles verloren,
Toch zal men hart altijd aan jouw toebehoren.
Bestemd waren we voor mekaar,
Bestemd en voormekaar geboren.
Neej het gaat niet meer,
Ook al doet het tot in het diepste van me hart zeer.