koud,regenachtig,troosteloos weer
het is of ik me zelf zie,spelend met de takken
tranen als regendruppels vallen neer
probeer ik mijn leven weer op tepakken
alleen ik mis de wind in mijn hoofd
zoals hij de wolken verdrijft,laat hij mijn gedachten met rust
juist door die gedachten ben ik verdoofd
dit kan niet langer, ik ben me daarvan bewust
misschien ben ik wel blij dat de wind er niet is
omdat ik niet wil vergeten en niet kan kiezen
want ik weet dan wat ik mis
maar het gevoel wat ik had wil en kan ik niet verliezen