Hij alleen
Hij zei laatst tegen my
laat het achter je
begin opnieuw
maar hoe kan dat nou
met zoveel vragen open
Hij kent mijn vragen niet
die zullen blijven spoken
mijn hele leven lang
open zullen blijven
Die vragen kent hij niet
Hij weet niet wat het is
om uur na uur, dag na dag
met zo’n gevoel van binnen
liever “dood” te willen zijn
Dat weet hij niet
Hij kent mijn gevecht niet
alles wat ik heb mee gemaakt
heb moeten doorstaan
het innerlijke gevecht in my
Dat gevecht kent hij niet
Hij kent mijn tranen niet
die ik zoveel heb gehuild
van onmacht en verdriet
om wat ik niet begreep
Die tranen kent hij niet
Het is enkel mijn gevoel dat hij kent
door te lezen in mijn ogen
maar alleen hij kan dat
voor de rest is het onzichtbaar
Dat gevoel kent hij alleen
*Nienna Lúinwë*