WERKSFEER
eens werkte ik in een groot verzekeringsbedrijf
was verantwoordelijke voor agentenbestand
kon het hele netwerk met één klik platleggen
maar van polissen zelf had ik geen verstand
dat alles duurde ongeveer 36 lange jaren
de laatste 10 jaren wogen wel heel erg zwaar
kreeg ondertussen een serieuze depressie
werd verplicht om 2 jaren thuis te blijven voorwaar
het werk deden we samen met enkele vrienden
maar toen het bedrijf moest gaan afslanken
werd er dan ook snel gedacht aan de oudere bedienden
naar huis te sturen en ook enkele mensen af te danken
ook ik kwam in aanmerking voor die rare “uitstap”
maar hield meer dan een half jaar de boot stilletjes af
tot we dan, ikzelf samen met mijn man, de beslissing namen
om dit hoofdstuk af te sluiten, vertrekken, ik bolde het af
dat wou ik in alle stilte doen, weg en gedaan
dat was echter buiten de waard gerekend
‘t was de gewoonte uit eten te gaan met de directie
maar dan hadden ze zich danig in mij misrekend
‘k heb ze daar dan ook fijntjes laten staan voor wat ze waren
heb het afscheid gevierd met de collega’s en beste vrienden
‘k was verbitterd door veel tegenslagen, werd tegengewerkt
maar heb iedereen bedankt en hou nog altijd contact met
allen die mijn vriendschap nog steeds verdienen
maar één ding moet me toch nog van het hart :
er was een tijd dat bij ons alles voor de wind ging
dat we veel geld verdienden maar toch zie ik het zwart
want velen lieten me vallen en dat is pas een triestig ding
dat brengt werkelijk pijn in mijn hart
Auteur: Ivoke | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 18 maart 2004 | ||
Thema's: |